Bottom-up leren is het tegenovergestelde van top-down leren. Bij deze aanpak beginnen leerlingen met het verwerven van specifieke details en kennis voordat ze deze integreren in een groter geheel. Deze methode richt zich op het opbouwen van kennis van de basisprincipes en het ontwikkelen van vaardigheden, vaak stap voor stap. Dit kan bijzonder effectief zijn voor leerlingen die behoefte hebben aan structuur en een sterke basis willen leggen voordat ze complexe concepten verkennen.

Bij bottom-up leren worden afzonderlijke stukjes informatie aangeboden, waardoor leerlingen pas na langere tijd het grotere geheel begrijpen.

De meeste lesmethoden in het onderwijs zijn bottom-up opgedeeld. Voor veel kinderen is bottom-up leren prima. Zij hebben vertrouwen in de leerkracht en plezier in het activiteitenaanbod. Bij bottom-up leren hebben kinderen vaak wel weinig inzicht in het einddoel van de lesstof. Hierdoor zie je veel kinderen die klakkeloos de opdrachten maken omdat de leerkracht heeft gezegd dat ze dat moeten doen.

Voor sommige kinderen vormt het bottom-up systeem echter een struikelblok en is het lastig om de betekenis van de losse puzzelstukjes zonder het geheel van de uiteindelijke puzzel te doorzien. Voor deze kinderen kan een top-down aanpak prettig zijn om ze meer structuur en motivatie te geven.

Een praktisch voorbeeld:

Bottom-up benadering vindt plaats wanneer iemand taal probeert te begrijpen door te kijken naar afzonderlijke betekenissen of grammaticale kenmerken van de meest basale eenheden van de tekst.

Dus je leert een kleuter eerst letters (her)kennen, vervolgens via spellen de letters herkennen tot een woord. Als volgende stap hakken en plakken van de lettergrepen en daarna een woord lezen. Om vanuit daar verder te gaan met het proberen te begrijpen van de hele zin of tekst.

Onderstaande video geeft uitleg tussen Bottum-up en Top-down denken